Τρενάκι Πηλίου

Το ατμοκίνητο τραίνο, Ο “Μουντζούρης”, όπως ήταν γνωστό παλιότερα, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη και την ιστορία του Πηλίου καθώς επίσης και της Μαγνησίας γενικότερα.

Το ατμοκίνητο τραίνο ήταν κατασκευαστικό έργο του Ιταλού μηχανικού Ευάριστο ντε Κίρικο, ο ο οποίος ήταν πατέρας του διάσημου καλλιτέχνη Τζιόρτζιο ντε Κίρικο. Ο Eβάριστο ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την ανάπτυξη και κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών και ήταν ο συνδυασμός της γνώσης και της φαντασίας του, που έκαναν αυτό το πρόγραμμα πραγματικότητα.

Οι εργασίες του σιδηροδρόμου άρχισαν στα τέλη του 1894 και το 1895 ολοκληρώθηκε το πρώτο τμήμα του σιδηροδρόμου. Αυτό το πρώτο τμήμα ένωσε την πόλη του Βόλου με το χωριό Λεχώνια.

Μέχρι το 1903, η σιδηροδρομική γραμμή είχε επεκταθεί στο χωριό Μηλιές, και κάλυπτε συνολικά 29 χμ. Επίσης κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, ολοκληρώθηκαν οι γέφυρες, πάνω από τις οποίες το τραίνο θα εκτελούσε και θα συνέχιζε το δρομολόγιο του. Κατασκευάστηκαν 6 γέφυρες στο σύνολο τους, 5 από αυτές ήταν χτισμένες με πέτρα και σχημάτιζαν εντυπωσιακές καμάρες, η δε έκτη γέφυρα ήταν σιδερένια.

Η τελική έκβαση αυτού του προγράμματος ήταν κυριολεκτικά ένα αριστούργημα. Οι γέφυρες, η διαδρομή ακόμα και το ίδιο το τραίνο ήταν όλες, εμπνευσμένες εργασίες εναρμονίζοντας την τεχνολογία με το φυσικό περιβάλλον.

Το τραίνο του Πηλίου παρέμεινε σε λειτουργία έως το 1971, και χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει εμπορεύματα και επιβάτες, από τον Βόλο στα χωριά του Πηλίου και αντίστροφα, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και επικοινωνία του τόπου. Εντούτοις, με την αύξηση της χρήσης του αυτοκινήτου, το κόστος της λειτουργίας του τραίνου, θεωρήθηκε υψηλό, με αποτέλεσμα να διακοπεί οριστικά η λειτουργία του.

Από το 1996 το τραινάκι του Πηλίου, ο Μουντζούρης έχει επανέλθει σε λειτουργία και λειτουργεί ως τουριστική ατραξιόν, πραγματοποιώντας την διαδρομή, Λεχώνια - Μηλιές. Είναι πραγματικά, μία πολύ όμορφη διαδρομή και ο επιβάτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει την μαγευτική ομορφιά της φύσης του Πηλίου.

Περνώντας πάνω από τα πέτρινα γεφύρια με τις καμάρες και ατενίζοντας το ατέλειωτο πράσινο της Πηλιορείτικης φύσης, το μυαλό περνάει στην διάσταση του ονείρου και της νοσταλγίας, φέρνοντας πίσω μνήμες και εικόνες από το χθες που εναρμονίζονται στο σήμερα..

Το τραίνο αναχωρεί από τα Άνω Λεχώνια και φθάνει στις Μηλιές αφού περάσει από διάφορα χωριά όπως, τις Πινακάτες, Άνω Γατζέα και άλλα.